Elkarrekin Donostiak kaleen ponentzia eratzea proposatu du, frankismoaren eta nazismoaren bi biktima donostiar kale-izendegian sartzeko

Haizea Garayk, Elkarrekin Donostia (Ahal-Duguk, Ezker Anitza-IUk eta Equo-Berdeak osatua) udal taldeko zinegotziak, gaur bertan ospatu duen Udalbatzarrean proposatu du Donostiak kale bat eman diezaiokela Auschwitzeko kontzentrazio esparruan hildako donostiar emakume bakarrari, Simona Paquita Lelouchi, eta Hamabi Rosas bezala ezagutzen den Blanca Brisaci, donostiarra zena ere bai.

 

Haizea Garayk, ezkerreko koalizioaren zinegotziak, aldarrikatu du kaleen ponentzia eratzeko beharra aurreko agintaldietan egin zen bezala, talde politikoek eta herritarrek helarazitako proposamen guztiak aztertu ahal izateko, eta beste agintaldi batzuetan landu den espazio zabal horretan, besteak beste, Emakumeen eta Hiriaren Foroaren edo memoria historikoaren kontseilu sektorialaren irizpidea kontuan hartu ahal izateko.

Horren harira, Elkarrekin Donostiak proposatu du urratsak eman behar direla kaleen banaketa desorekatuarekin amaitzeko, gizonen presentzia gehiengoa murrizteko eta hiriko emakumeen kaleak handitzeko. "Beharrezkoa da hiriaren ikuspegi feministan aurrera egitea, eta horretarako ezinbestekotzat jotzen dugu egungo egoera iraultzea eta emakumeek espazio publikoa okupatzea", adierazi du koalizioak.

Horretarako, bakearen eta askatasunaren alde bizia eman zutenen memoria bizirik mantentzea proposatu du Garayk. Horrela, kale-izendegian beste bi pertsona sartzea proposatu du: alde batetik, Simona Paquita Lelouch nazismoak hil zuen emakume donostiar bakarra. Legazpi kaleko 9. zenbakiko larrugintza bateko merkatarien alaba zen, eta 20 urte besterik ez zituen 1943ko irailaren 12an Auschwitzeko kontzentrazio-esparruan hil zutenean. Garayk adierazi duenez, "Bera da Bigarren Mundu Gerran nazien kontzentrazio-esparruetan gatibualdia eta heriotza jasango luketen pertsona guztien sinboloa".

Bestalde, Blanca Brisacentzako kale bat proposatu du Garayk, aurrekoa bezala, donostiarra zena, "ziurrenik askorentzat ezezaguna". 1936ko abuztuaren 5eko goizaldean, Madrilgo Ekialdeko hilerriko hormaren aurrean, frankismoak 29 urte besterik ez zituela fusilatu zuen Brisac, "Hamahiru arrosa" izenez ezagutzen den horietako bat zen, gehienak adingabeak, Blancak berak goizalde hartan semeari agur esateko gutunean esaten zuen bezala, "Ona izateagatik bakarrik" hil zituenak. “Beste hamahiru arrosetako batek, Julia Conesak, esan zuen bezala, beharrezkoa da bere izena historiatik ez ezabatzea", esan du ezkerreko zinegotzia.

Amaitzeko, Garayk iragarri du kaleen batzorde txostengilea osatzeko eskaera erregistratuko dutela, proposamen guztiak ahalik eta eragile gehienekin aztertzeko eta, ahalik eta adostasun handienarekin, "gure kale-izendegia maila guztietan, espazio publikoan barne, ikusezin bihurtutako hainbeste emakumeren duintasunerako tokia ere izan daitekeela".