Ezker Anitza-IU Donostiak etxebizitzaren inguruko espekulazioa geldiarazteko eskatu dio Goiaren gobernuari, alokairuen prezioak mugatuz, besteak beste

Donostian, 2023ko urtarrilaren 11an

Ezker Anitza-IU Donostiako batzarraren ustez, familia eta pertsona gero eta gehiago daude Gizarte Larrialdietarako Laguntzetara (GLL) jo behar dutenak irauteko. Hori dela eta, oinarrizko egiturazko arazoei irtenbidea emateko neurriak premiazkoak dira, bizi-baldintza duinak izan ditzaten, hau da, hirian etxebizitzarekiko espekulazioa geldiarazteko eta guztiontzako kalitatezko enplegua sustatzeko neurriak.

Ezkerreko alderdiak adierazi duenez, urtetik urtera Gizarte Larrialdietarako Laguntzetara (GLL) bideratutako partidak handitzeak – batez ere alokairu-, hipoteka- edo elikadura-gastuei aurre egiteko laguntzak – adierazten du egiturazko gizarte-arazo larriak daudela, eta ez direla desagertuko jatorrian ez badira konpontzen.

Donostian laguntza horiek jaso ahal izateko alokairu-mugak gora egin dituzte (zehazki, 900 eurotik 1.000 eurora etxebizitza alokatzeko, eta 450 eurotik 500 eurora logelak alokatzeko), eta horrek zuzenean adierazten du Donostiako familien artean premia hori eragiten duen funtsezko faktoreetako bat dela, hau da, alokairuen eta, oro har, etxebizitzaren prezioak garestitzea.

Ezker Anitza-IUk harrituta ikusten du iaz 2022an laguntza horietara 3,9 milioi euro bideratu zirela jakinda, 2023rako 3.250.000 euroko aurrekontua eta “partida ireki bat” egitea, “beharren arabera”. Baina “Donostiako EAJ-PSEko gobernuak adierazi ez duena da, laguntza horien eskaera kopurua handitu den arren, laguntzak jasotzen dituzten pertsonak eta emakidak 2015eko kopuru berdinetan mugitzen direla, eta behar duten pertsona guztiengana iristen ez direla”, batzarretik kritikatu dutenez.

Zehazki, 2015ean 2.951 eskaera egin ziren, 2.709 familiari eman zitzaizkien laguntzak eta 4.958 pertsonari iritsi zitzaizkien. 2018an 2.878 eskaera egin ziren, 2.534 familiari eman zitzaizkien laguntzak, eta 4.539 pertsonari iritsi zitzaizkien. 2021ean, 3.237 eskaera egin ziren Donostian, aurreko urteetan baino nabarmen gehiago; hala ere, 2.910 familiari eman zitzaien laguntza, 4.979 pertsona guztira.

Ezker Anitza-IUk gogorarazi du SIISek pobreziari eta gizarte-bazterkeriari buruz egin duen azken inkestak (Gipuzkoako Foru Aldundiak aurkeztu du) lurraldeko pobreziaren hazkundeaz eta kronifikazioaz ohartarazten zuela, eta pobrezia larriko kasuetan bere egoeraren faktore nagusia etxebizitza dela, eta ez enplegua, zehazki alokairuen gainkostua, etxebizitza bat eskuratzeko arazoak eta etxebizitza eskuratzeko aukera duten etxebizitzen egoera txarra. “Egoera horretan dauden pertsonen kopurua handiagoa izan liteke; izan ere, txosten berean adierazten den bezala, familia askok ihes egiten dute estatistika horietatik, DBEren eta GLLen laguntzei esker, eta pobrezia-egoerak % 43 murrizten dituzte”.

Argi dago, jarraitzen dute alderditik, “alokairuen prezioak mugatzeko garaia dela donostiar askok jasaten duten presio ekonomiko eta kezka nagusi hori ezabatzeko. Eta badira horretarako neurriak”. “Donostiako EAJ-PSE gobernuak ez du interes txikienik erakutsi etxebizitzaren arazoari aurre egiteko eta horren inguruan garatu den espekulazioa geldiarazteko, eta horretarako tresnak badituzte 2015etik, urte horretan onartu baitzen Etxebizitzaren Euskal Legea; adibidez, etxebizitza hutsen erregistroa, etxebizitza hutsen kanona, erreferentziazko indizeko prezioen argitalpena, eta baita nahitaezko alokairua edo etxebizitza hutsen desjabetzea ere, bi urtetik aurrera”.

Ondorioz, Ezker Anitza-IU Donostiak Udal gobernuari eskatzen dio bere esku dauden -eta argi eta garbi alboratzen ari diren- tresna horiek martxan jar ditzala Donostiako etxebizitzaren arazoa arintzeko, “bestela, haiek ere espekulazioa eta prezioen igoera sustatzen ari dira hirian eta, hurbiltasunagatik, baita herri mugakideetan ere”.