Elkarrekin Donostiak neurriak eskatzen dizkio Goiako gobernuari bizitegi-larrialdiari aurre egiteko

Donostian, 2022ko maiatzaren 12an

Haizea Garayk, Ezker Anitza-IUko Elkarrekin Donostia taldeko zinegotziak, gaur goizean udaletxean egindako prentsaurreko batean proposatu du babes ofizialeko etxebizitzen ehunekoa % 60ra igotzea hiri-lurzoruko etxebizitzen sustapen guztietan, baldin eta horien urbanizazio-kostuak % 5etik gorakoak badira, Lurzoruaren Legeak ezartzen duen gutxienekoa baino % 20 gehiago. Era berean, hirian hutsik dauden ia 5.000 etxebizitzekin amaitzeko urratsak ematea proposatu du.

Ezkerreko koalizioko zinegotziak beharrezkotzat jotzen du Udal-gobernuak “180 graduko bira ematea etxebizitza-politiketan, legean jasotako helburu sozialari erantzuteko, hirian dauden 12.000 etxebizitza-eskatzaileek oinarrizko eskubide hori eskuratzeko aukera izan dezaten”.

Ildo horretan, Garayk gogorarazi nahi izan du etxebizitzaren prezioek gora egiten dutela etengabe, bai erosketan, bai alokairuan, eta igoera horrek, gainera, “etxebizitzen prezioaren rankingaren lehen postuan jartzen gaitu Estatu osoan”. Igoera hori, ezkerreko zinegotziak dioenez, “nahierara egindako hirigintza bultzatzen duen Udal-gobernu batek eragin du, interes pribatuen zerbitzura, hirigintza-espekulazioa, garapen bereizleak, eta tipologia desberdineko turismo-ostatuak kontrolik gabe ugaltzea sustatuz”.

Garayk gogorarazi duenez, nahiz eta hirian babes ofizialeko etxebizitzen eskaria egon, “gobernu honek hirigintza-proiektuak bultzatzen ditu, eta proiektu horietan legeak eskatzen duen babes ofizialeko etxebizitzen legezko gutxienekoa baino ez zaie eskatzen konpainia sustatzaileei: % 40 hiri-lurzoruan eta % 75 lurzoru urbanizagarrian, eta, batzuetan, gutxieneko hori eraikitzetik salbuesteko zirrikitu juridikoak egiten ditu, babes ofizialeko etxebizitzak ez baitira gauzatzen edo legea baino gutxiago baitira. Hau da, gobernua gutxiengo baten zerbitzura dago, etxebizitzarekin negozioa egin nahi duena, interes orokorrari jaramonik egiten ez dion bitartean”.

Hori dela eta, Goiari eskatzen dio Plan Orokorraren berrikuspenean ezar dadila “hiri-lurzoruko etxebizitza-sustapenek gutxienez eraikigarritasunaren % 60 babes ofizialeko etxebizitzetara bideratzea, betiere urbanizazio-kostuak eraikuntza-kostuaren % 5 gainditzen badu, hau da, Lurzoruaren Legeak ezartzen duen minimoa baino % 20 gehiago”.

Era berean, ezkerreko zinegotziak Udal gobernuaren inplikazio handiagoa eskatzen du hirian kuantifikatutako ia 5.000 etxebizitza hutsak Alokabideren programan sartzea sustatuz merkatura ateratzea lortzeko. Programa hori Donostiako Etxegintza etxebizitza sozietate publikoak kudeatzen duen etxebizitza hutsarekin amaitzeko da, eta “urtez urte ikusten dugu kudeatzen duen etxebizitza kopurua ez dela nahikoa, eta gainera ikusten dugu etxebizitzen kopuru hori pixkanaka jaisten ari dela”. Garayk adierazi duenez, “gaur egun 283 etxebizitza baino ez dira kudeatzen, 2016ko 369 etxebizitzekin alderatuta. Nolanahi ere, zifra horiek ez dira nahikoak etxebizitza hutsen kopuru handiari dagokionez”.

Turismoa eta bizitegi-larrialdia

Garayk gogorarazi nahi izan du Arte Ederren adibidea “hotel eta pisu turistikoetarako lizentzien segidaren enegarrena dela, eta horrek etxebizitza-kopuruan presioa eragiten duela, prezioak neurriz kanpo handituz”.

Koalizio ezkertiarreko zinegotziak gogorarazi nahi izan du abenduan Elkarrekin Donostiak hotel eta ostatu turistiko berrien lizentziei moratoria eskatu ziela. Hala ere, Gobernu hau “herritarrak despistatzen saiatu da hotel berrietarako luzamendu bat ezartzen ari zela esaten ari zenean, kontzesio horiek ematen jarraitu direlako”, Garayk salatu duenez. Horrela, “Goia, EAJ eta PSE dira hiria bizitzen ari den larrialdi-egoeraren erantzuleak”.

Zentzu horretan, Garayk iragarri du datorren astelehenean berriro interpelatuko dutela Udal gobernua batzordean, Elkarrekin Donostiatik adierazi dutenez, “Donostia turismorako erakusleiho bihurtzeak, hiria hotel handi bihurtzeak, negozioaren bila dabiltzan hainbat putre eta espekulatzaile erakartzea eragiten duelako, donostiarrak beren hiritik kanporatuz”.

Elkarrekin Donostia oso kritiko agertu da Udal gobernuarekin, “bi abiadurako hiria sustatzen ari direlako. Bata, espekulazioaren eta hirigintzaren nahierara egindako trena. Bestea, esplotatua eta kaltebera, gero eta prekarizatuagoa eta bere auzoetan jarraitzeko aukerarik gabea. Azken batean, kohesionatu gabeko hiria, non pribilegiatuek gero eta pribilegio gehiago izango dituzten eta zapalduak gero eta esplotatuago egongo diren”.